Σε μια ακόμα δύσκολη στιγμή για την Παναχαϊκή, όταν όλα έμοιαζαν ρευστά και η αποχώρηση του Αντωνίου έφερε αναστάτωση λίγες μέρες πριν το κρίσιμο ματς με την ΑΕΚ Β’, ένας άνθρωπος στάθηκε ξανά όρθιος, ο Νίκος Ανδριέλος.
Ο Ανδριέλος, μέλος του υπάρχοντος τεχνικού επιτελείου, χωρίς δεύτερη σκέψη σήκωσε το βάρος στις πλάτες του. Μαζί με τον πάντα μαχητικό Κώστα Σωτηρόπουλο, «κούμπωσαν» ιδανικά και με δουλειά, σχέδιο και κυρίως αληθινή αγάπη για την ομάδα, προετοίμασαν την Παναχαϊκή όπως της άξιζε, με αξιοπρέπεια, πίστη και πάθος.
Κάποιοι, όπως πάντα, ίσως να τους λοιδορούν. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι σε κάθε κρίσιμη ώρα, όταν οι άλλοι κάνουν πίσω, ο Νίκος Ανδριέλος είναι εκεί. Όρθιος, σταθερός, παρών. Ο Ανδριέλος δεν έψαξε ποτέ τα φώτα, ούτε τα εύκολα χειροκροτήματα. Προτίμησε να μιλήσει μέσα από τη δουλειά του και τα αποτελέσματα.
Μετά τη σπουδαία νίκη απέναντι στην ΑΕΚ Β’, ο ίδιος απέδωσε τα εύσημα στους παίκτες και στον κόσμο:
«Ο Θεός είναι με την Παναχαϊκή, δεν ξέρω… Το σήμα, η ιστορία, ο κόσμος, όλα μας ώθησαν να κάνουμε αυτή τη νίκη. Ευχαριστώ τον κόσμο για τη στήριξη, τα παιδιά που έβγαλαν ψυχή, δεν έχω λόγια», δήλωσε, αποδεικνύοντας ξανά πως πάνω απ’ όλα βάζει το σύνολο και όχι το «εγώ».
Πιστός στο πλάνο, με πίστη στους παίκτες του και με σωστή διαχείριση μέσα στο παιχνίδι, οδήγησε την Παναχαϊκή σε μια νίκη που ήταν κάτι παραπάνω από τρεις βαθμοί. Ήταν μια νίκη ψυχής, πίστης και ενότητας.
Ο Νίκος Ανδριέλος απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι για να αγαπάς πραγματικά μία ομάδα δεν αρκούν τα λόγια. Χρειάζονται έργα. Και κυρίως, χρειάζεται να είσαι εκεί, όταν σε έχει πραγματικά ανάγκη.
