Πολλοί άνθρωποι σήμερα υποφέρουν από μυοσκελετικά προβλήματα και πόνο στις αρθρώσεις. Ειδικά σε προχωρημένη ηλικία, τα συμπτώματα είναι πολλά. Σε νεαρές ηλικίες, τα προβλήματα με τις αρθρώσεις προέρχονται πολλές φορές από την πολύωρη, καθιστική εργασία ή την ορθοστασία. Επίσης, οι αθλητές μπορεί να επιβαρύνουν τις αρθρώσεις τους με την επίπονη γυμναστική, ειδικά όταν προετοιμάζονται για κάποιο αγώνα και η προετοιμασία είναι πολύ εντατική και απαιτητική.
Στους αθλητές που ασχολούνται με την αναρρίχηση, η εξάρθρωση του ώμου είναι πολύ συχνό φαινόμενο, όπως και σε αθλητές των πολεμικών τεχνών. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν αρθροπλαστική ώμου. Στους ποδοσφαιριστές ένα συχνό φαινόμενο είναι ηρήξη χιαστού και μηνίσκου. Πέρα από την αρθροπλαστική, ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος, υπάρχουν και εναλλακτικές θεραπείες που μπορεί να προτείνει ο γιατρός, όπως είναι η φυσικοθεραπεία, η φαρμακευτική αγωγή και οι ενέσεις, που συχνά εφαρμόζονται, με σκοπό να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση. Ο ασθενής, σε συνεργασία με τον γιατρό του, πρέπει να εξετάσει προσεκτικά τι επιλογές έχει, ώστε να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση για τις ανάγκες του.
Η αρθροπλαστική συνιστάται συνήθως, όταν άλλες μορφές θεραπείας δεν έχουν καταφέρει να προσφέρουν την αναμενόμενη ανακούφιση από τον πόνο ή να βελτιώσουν τη λειτουργικότητα της άρθρωσης. Ορισμένες σοβαρές καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάγκη για αρθροπλαστική είναι και οι ακόλουθες:
Όσοι υποφέρουν από οστεοαρθρίτιδα, που είναι μια χρόνια φθορά του χόνδρου της άρθρωσης, μπορεί να υποφέρουν από πόνο, να έχουν δυσκαμψία και δυσκολία στην κίνηση. Η αρθροπλαστική είναι μια λύση, όταν η οστεοαρθρίτιδα φτάσει σε προχωρημένο στάδιο.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία αυτοάνοση νόσος, που προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις και μπορεί να οδηγήσει σε προχωρημένη φθορά της άρθρωσης.
Επίσης, τα σοβαρά κατάγματα ή διάφοροι τραυματισμοί από επίπονη άσκηση, μπορεί να επηρεάσουν τις αρθρώσεις, ακόμα και σε μικρές ηλικίες, και να απαιτηθεί αρθροπλαστική για την αποκατάστασή τους.
Η νεκρωτική οστεοαρθρίτιδα επιφέρει μειωμένη αιμάτωση στα οστά, και μπορεί να προκαλέσει φθορά και αποδυνάμωση στις αρθρώσεις, καθιστώντας την αντικατάσταση αναγκαία.
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση των μυών, που υποστηρίζουν την άρθρωση και στη μείωση του πόνου. Ο ασθενής, με την καθοδήγηση ενός έμπειρου φυσικοθεραπευτή, ακολουθεί ειδικά σχεδιασμένα προγράμματα άσκησης, που μπορούν να μειώσουν την επιβάρυνση στις αρθρώσεις και να διατηρήσουν την κινητικότητά του.
Η φαρμακευτική αγωγή, όπως διάφορα παυσίπονα, η χρήση μη στεροειδών, αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) ή απλών παυσίπονων, όπως είναι η παρακεταμόλη, μπορεί να ανακουφίσουν τον πόνο προσωρινά.
Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών γίνονται στα γόνατα και μπορούν να καταπολεμήσουν τη φλεγμονή, απαλλάσσοντας από τους πόνους τον ασθενή για μερικές εβδομάδες ή μήνες, ανάλογα με την πάθηση.
Οι ενέσεις υαλουρονικού οξέος μπορούν να βελτιώσουν τις αρθρώσεις και να μειώσουν την τριβή που προκαλεί τη φθορά. Είναι ένα φυσικό συστατικό που βρίσκεται στο αρθρικό υγρό, λειτουργεί ως λιπαντικό και απορροφά τους κραδασμούς των αρθρώσεων.
Σε περιπτώσεις που δεν είναι τόσο σοβαρές, η αρθροσκοπική χειρουργική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την απομάκρυνση του κατεστραμμένου ιστού ή τη διόρθωση μικρών προβλημάτων, που μπορεί να υπάρχουν στην άρθρωση.
