Τέλος λοιπόν και για τα πρωταθλήματα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μετά και την ΚΥΑ της προηγούμενης Δευτέρας, με τις απορίες, τις απόψεις, τα θετικά και αρνητικά σχόλια να δίνουν και να παίρνουν, με πολλούς να νιώθουν ότι έγινε το σωστό, άλλους να νιώθουν το αντίθετο και να είναι απογοητευμένοι που μπαίνει ουσιαστικά «ταφόπλακα» στην διασκέδαση του κάθε ερασιτέχνη αθλητή.
Για να τα πάρουμε όλα από την αρχή, θα πρέπει απλά να τονίσουμε ότι πάνω από όλα προέχει η υγεία όλων μας και σε δεύτερη μοίρα μπαίνει ο αθλητισμός και η διασκέδαση. Κάποιοι πιστεύουν σε όλο αυτό, κάποιοι όχι, όμως είναι ιερή υποχρέωση όλων μας, όποια άποψη και να έχουμε, να εναρμονιστούμε και να προστατεύσουμε συνανθρώπους μας και ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους, Είναι οι πατεράδες και οι μητέρες μας. Οπότε, πιστεύουμε ή μη, θα πρέπει να ακολουθήσουμε τις εντολές που δίνονται από τους ειδικούς.
Από την άλλη, ακούγεται πολύ άσχημο να σταματάει το ερασιτεχνικό και να συνεχίζονται όλα τα Εθνικά πρωταθλήματα, λες και ο αθλητισμός δεν είναι ένας και αδιαίρετος. Είναι θέμα ηθικής να σταματήσουν όλα οριζόντια και να δείξεις ότι πάνω από την υγεία δεν υπολογίζεις ούτε ΠΑΕ, ούτε επαγγελματικά πρωταθλήματα. Φυσικά και αντιλαμβανόμαστε ότι σε αυτές τις κατηγορίες υπάρχει η δυνατότητα να γίνονται τα απαραίτητα τέστ, οπότε ελέγχεται καλύτερα η πιθανή διασπορά του ιού.
Όμως έτσι ο κόσμος αντιδρά, ακόμα περισσότερο μάλιστα και σε συνδυασμό όλων των προηγούμενων ετών που φέρνει τις ερασιτεχνικές ομάδες και τον ερασιτέχνη παράγοντα, πάντα στο περιθώριο σε σχέση με την κάθε επαγγελματική ομάδα και τα χρήματα που πέφτουν και δίνονται εκεί από την πολιτεία. Ο κάθε παράγοντας που προσπάθησε εν μέσω πανδημίας να στηρίξει την βάση του ποδοσφαίρου μας, η οποία είναι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ο κάθε ποδοσφαιριστής που δεν φοβάται να πάει να αγωνιστεί εν μέσω μια πανδημίας, ώστε να υπάρχει όλο αυτό το οικοδόμημα.
Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που όταν σταματάς κάτι, το σταματάς για όλους και όχι για μια μερίδα, η οποία μάλιστα είναι και η «αγνή» του όλου οικοδομήματος. Αν το έκανες, δεν θα υπήρχε καμία αντίδραση από κανέναν. Όλοι θα καταλάβαιναν. Κανείς δεν θα αντιδρούσε. Έτσι και αλλιώς μήπως γεμίζει κανέναν να βλέπει ποδόσφαιρο από την τηλεόραση και με άδεια γήπεδα ; Αλλά βλέπετε πιο ψηλά, τα συμφέροντα είναι πολλά. Οικονομικής φύσεως, δικαιωμάτων κλπ κλπ. Πάντα αποτελούσαν οι μεγάλες κατηγορίες, τα «χαιδεμένα παιδιά» της πολιτείας.
Το θέμα είναι ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο σταμάτησε. Πλέον απλά όλοι κάνουν υπομονή. Αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τους λόγους που αυτό έγινε, ειδικότερα στην περιοχή μας, θα πρέπει να εστιάσουμε ίσως στην μαζική προσέλευση του κόσμου στα περισσότερα γήπεδα, τα οποία αποτελούν «ξέφραγκο αμπέλι». Η δίψα του «βασανισμένου» οικονομικά επί χρόνια Έλληνα, του «στερημένου» ακόμα και στις απλές και ίσως μοναδικές διασκεδάσεις του όπως το ποδόσφαιρο, τον έκανε να «ξεχυθεί» στα γήπεδα, για να δει λίγο μπαλίτσα. Αυτό όμως πιθανότατα να αποτέλεσε και την «ταφόπλακα» του ερασιτεχνικού, αφού η απόφαση στους νομούς με Α’ Επίπεδο να συνεχίζονται οι προπονήσεις, δεν δικαιολογεί την αναστολή ως την επικινδυνότητα της μετάδοσης από τους ποδοσφαιριστές, αλλά περισσότερο από την μαζική συγκέντρωση του κόσμου στα γήπεδα.
Ο κ. Χαρδαλιάς πρότεινε οι Ενώσεις να δώσουν λύσεις. Μια από αυτές ίσως να ήταν η αστυνομική επιτήρηση σε κάθε γήπεδο, έτσι ώστε να μην υπάρξει κανείς φίλαθλος και οι αγώνες να διεξάγονται μόνο με τους αθλητές και μέσα στο Υγειονομικά Πρωτόκολλα. Όσοι είναι αρκετά παλιοί, θα θυμούνται την παρουσία αστυνομικού σε κάθε ερασιτεχνικό γήπεδο. Ίσως θα αποτελούσε ένα εφικτό μέτρο για ένα μικρό διάστημα, προκειμένου να μην ανασταλούν οι αγώνες, με την κάθε γηπεδούχο ομάδα και το «όργανο της τάξης» να είναι υπεύθυνοι για την μη παρουσία κόσμου. Δεν γνωρίζουμε αν θα υπήρχε φυσικά η δυνατότητα να γίνει αυτό από την διαθεσιμότητα των αστυνομικών, καθώς μιλάμε και εκεί για ανθρώπους που τρέχουν συνέχεια όλο αυτό το διάστημα σε αντίστοιχα γεγονότα «κυνηγιού και προστίμου» στον κόσμο. Θα ήταν όμως όπως το φανταζόμαστε, πιθανότατα μια εφικτή λύση.
Τέλος θα επιμείνουμε και πάλι στην αρχική μας σκέψη. Όταν «κόβεις» κάτι, το κάνεις οριζόντια για να μην έχεις καμία αντίδραση και να δείξεις ότι είσαι δίκαιος με όλους. Να δείξεις ότι το «καρπούζι» μοιράζεται στα ίσα. Αν δεν το κάνεις, να είσαι έτοιμος να δεχτείς και τις αντιδράσεις και να δέχεσαι το γεγονός ότι «μπαίνει ταφόπλακα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό» και οδηγείς τα παιδιά σε άλλα μονοπάτια, πιο επικίνδυνα από τον Covid-19….
του Κώστα Αγοράκη
