Υγειονομικά πρωτόκολλα, είναι τόσο τραγικά;

Το θέμα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα το οποίο συζητείται ολοένα και περισσότερο από τους παράγοντες του τοπικού το τελευταίο διάστημα, ίσως τελικά δεν είναι και τόσο τραγικό, όσο αντιμετωπίζεται από αρκετούς.

Αν τα διαβάσει κανείς προσεκτικά, θα συνειδητοποιήσει ότι περιλαμβάνουν πράγματα τα οποία έτσι και αλλιώς έχουν μπει στη ζωή μας από τον περασμένο Μάρτιο ουσιαστικά.

Είναι πράγματα γνωστά δηλαδή σε όλο τον κόσμο και εντάσσονται στο νέο τρόπο της καθημερινότητάς μας. Και εν πάση περιπτώσει, το συμπέρασμα που επίσης προκύπτει είναι ότι όσο δεν υπάρχουν κρούσματα, δεν πρόκειται να γίνει κάτι ιδιαίτερο και όλα θα κυλήσουν φυσιολογικά. Αυτό που σίγουρα περιπλέκει τα πράγματα είναι τα κρούσματα.

Αν δηλαδή συμβεί να υπάρξει ποδοσφαιριστής ας πούμε θετικός στον κορωνοϊό, τότε τα πράγματα αλλάζουν και οι καταστάσεις που θα ακολουθήσουν δεν θα είναι ευχάριστες.

Εκεί είναι που θα γίνουν ανάλυση όλων των δεδομένων και θα φανεί και αν ένας σύλλογος ακολουθεί πιστά τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Αυτό που πρέπει λοιπόν να αρχίζει να προβληματίζει τους παράγοντες των ομάδων δεν είναι τόσο τα μέτρα, όσο το τι θα συμβεί αν ο κορωνοϊός χτυπήσει την πόρτα του γηπέδου τους. Όπως και να έχει , αγαπητοί μου φίλοι, ο πανικός δεν είναι ποτέ καθόλου καλός σύμβουλος. Όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο, θα βρούμε τον τρόπο ούτως ώστε να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τον βασιλιά των σπορ.

Με λίγη καλή θέση και μια υποτυπώδη οργάνωση, μπορούμε να τα καταφέρουμε και να συνεχίσουμε να είμαστε χωρίς προβλήματα μέσα στα γήπεδα. Και πάνω σε αυτό όλοι πρέπει να καταλάβουμε πως θα πρέπει να δώσουμε τη δική μας «μάχη» προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει ο αθλητισμός καθώς τα οφέλη που μας προσφέρει είναι πάρα πολύ σημαντικά.

Δραγάτης Δημήτρης – “Η Ροδιακή”