Το PatraGoal ξεκινάει από σήμερα και πλέον για κάθε Σάββατο, μια στήλη για όλους τους φίλους που τους αρέσει η “ιστορία”, από ποδοσφαιρικά “stories” από όλο τον κόσμο, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και θα ήταν όμορφο να τα μαθαίνουμε.
Σήμερα θα ξεκινήσουμε με την ιστορία δύο ομάδων που “μοιράζονται” την ίδια πόλη, δύο μεγάλων ιστορικών συλλόγων της Αγγλίας, της Λίβερπουλ και της Έβερτον.
Η δημιουργία της Everton και πως δημιουργήθηκε το “σχίσμα” που έφερε την “γέννηση” της Liverpool
Γύρω στα τέλη του 1877, οι κάτοικοι της Ενορίας των Μεθοδιστών του Αγίου Δομίνικου εκφράζουν την επιθυμία τους να ασχοληθούν με κάποιο χειμερινό σπόρ εκτός από το κρίκετ. Έτσι μετά από τις απαιτούμενες οικονομικές βοήθειες και την επίσπευση των διαδικασιών, δημιουργείται η Saint Domingos που αργότερα μετονομάζεται σε Everton.
7 χρόνια αργότερα, η ομάδα αναγκάζεται να αποχωρηστεί την τότε έδρα της, το Priory Road, αφού το γήπεδο δημιουργούσε κινδύνους στους πολλούς φιλάθλους που κάθε αγώνα γέμιζαν το γήπεδο, δημιουργώντας ωστόσο και οικονομικές “τρύπες”, λόγω των λεγόμενων “τζαμπατζήδων”. Έτσι με την εμπλοκή του επιχειρηματία ζυθοποιού και μετέπειτα Δημάρχου του Λίβερπου John Houlding, ο οποίος αναλαμβάνει πρόεδρος της ομάδας, κινεί τις διαδικασίες ώστε ο σύλλογος να “μετακομίσει” στο άλλο μεγάλο γήπεδο της πόλης, το Anfield.

Η Everton χάρη στις οικονομικές δυνατότητες του John Houlding, δημιουργεί την Football League με την συμμετοχή ακόμα 11 ομάδων, αλλά τέσσερα χρόνια και μετά από μια κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο πρόεδρος της ομάδας πέφτει σε αρκετά “ατοπήματα”. Ένα ευκαταφρόνητο ποσό που επένδυσε για το ενοίκιο του γηπέδου στον φίλο του και μεσίτη John Orel, συνεχώς ανέβαινε, και ενώ αρχικά είχε συμφωνήσει με τον ισχυρό άνδρα των «ζαχαρωτών» στις 100 λίρες, αποφάσισε να αυξάνει περιοδικά το ενοίκιο το οποίο έφτασε στις 250!

Έτσι ο John Houlding που επιθυμεί μια “υγιή” ομάδα, παίρνει την απόφαση να μετατρέψει την Έβερτον σε Ανώνυμη Εταιρία, ώστε να δημιουργήσει κεφάλαιο, το οποίο θα αξιοποιούταν για την απόκτηση του γηπέδου από τον ίδιο. Αυτό έφερε την αντίρρηση των υπολοίπων μελών του συλλόγου, αφού θεωρήθηκε ότι ο Houlding επιθυμεί να τονώσει τα οικονομικά του.
Μάλιστα η ανακοίνωση των μελών της ομάδας ανέφερε χαρακτηριστικά τα εξής :
«Η Έβερτον δεν έχει ρίζες σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι γης. Ο σύλλογος έχει φτιάξει όνομα και έχει πολλούς ενθουσιώδεις οπαδούς, οι οποία θα υποστήριζαν το παιχνίδι όπου και αν παιζόταν»
Έναν χρόνο λοιπόν μετά την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της Έβερτον, η φήμη για το “σχίσμα” που θα ακολουθούσε άρχισε να επαληθεύεται.
Τον Ιανουάριο, λοιπόν του 1892, ο George Meihon, «πολέμιος» των ιδεών του John Houlding, προτείνει την μετακόμιση της ομάδας στην Βόρεια πλευρά του Stanley Park. Δύο μήνες αργότερα το σχέδιο υλοποιείται και το «Goodison Park» γίνεται το νέο σπίτι της ομάδας!

Το γεγονός αυτό έφερε την παραίτηση του John Houlding, ο οποίος αφήνει την Everton και ιδρύει το 1892 την Everton Athletic. Ωστόσο, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του απαγόρευσε να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο όνομα, για λόγους οικονομικής διαφάνειας και ευθιξίας.
Τη λύση έδωσε ο πρώην γραμματέας της Έβερτον William Barkley, ο οποίος ακολούθησε τον John Houlding στο νέο αυτό εγχείρημα, «βαφτίζοντας» ουσιαστικά ένα νέο σωματείο. Ήταν η μέρα που γεννήθηκε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες που θα έβγαζε το νησί, η τεράστια Liverpool.
Δύο ομάδες, μια τραγωδία, ένα κοινό μίσος
Μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων υπάρχει μια μεγάλη έχθρα, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αντίθετα “μοιράζονται” ένα κοινό τους μίσος. Και αυτό είναι η απέχθεια και των δύο για την Αγγλική κυβέρνηση και ειδικότερα για την περίοδο διακυβέρνησης της Margaret Thatcher. Μάλιστα και η φυσική τραγωδία στο Hilsborough ήταν και η αιτία για αυτό το κοινό μίσος, αφού οι κάτοικοι της περιοχής του Liverpool, ποτέ δεν συμφιλιώθηκαν με την ιδέα ότι είναι Άγγλοι, εξ’ ου και η λέξη Scousers.
Όλοι τους θεωρούν ότι oι τραγικοί χειρισμοί των εκάστοτε κυβερνήσεων στα θέματα της πόλης, αλλά και συγκεκριμένα τα όσα καταλόγιζε η αείμνηστη πολιτικός στους οπαδούς των δυο ομάδων για το Hilsborough, αποτελούν το βασικό τους κριτήριο.
Η κυβέρνηση της Margaret Thatcher, προτίμησε να κατηγορήσει τους οπαδούς της Λίβερπουλ, τους οποίους χαρακτήρισε ως δολοφόνους, αντί να απολογηθεί μετά από αυτό το δυστύχημα που κόστισε τη ζωή 96 ανθρώπων.

Το 2013 και με τον θάνατο της Margaret Thatcher, οπαδοί των δυο ομάδων «ένωσαν» τις φωνές τους, τραγουδώντας στους δρόμους της πόλης:
«You didn’t when you lied, we don’t care that you died» (δεν ενδιαφέρθηκες όταν έλεγες ψέματα, δεν μας νοιάζει που πέθανες).

Σε αγώνα των δύο ομάδων το 2014, θα μνημονεύεται πάντα μια κορυφαία στιγμή, αφού ανήμερα της επετείου του Hilsborough, δυο παιδάκια με τις φανέλες των ομάδων και τους αριθμούς εννέα και έξι (σ.σ. 96) θέλησαν να τιμήσουν τη μνήμη των αδικοχαμένων οπαδών που είχαν βρεθεί εκείνο το βράδυ στο γήπεδο.
Η φράση που πλέον συνοδεύει τους κατοίκους, φιλάθλους, αντίπαλους αλλά ξεχωριστούς οπαδούς των δύο ομάδων είναι η εξής :
«Για 363 ημέρες τον χρόνο είμαστε φίλοι, οικογένεια, αγαπημένοι. Τις ημέρες του ντέρμπι είμαστε εχθροί»

Επιμέλεια : Κ. Αγοράκης (Το κείμενο επιμελήθηκε μέσα από στοιχεία και φωτογραφίες που αντλήθηκαν από άρθρα στο internet)