Τι γίνεται όταν μία ομάδα δεν αφήνει ένα παιδί να πάει σε άλλη;

Φωτογραφία αρχείου

Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω ειδικευμένος σε θέματα Αθλητικού Δικαίου. 

Ο ίδιος έγραψε για ένα θέμα το οποίο απασχολεί αρκετούς γονείς τα παιδιά των οποίων έχουν δελτίο σε μία ομάδα και κάποια στιγμή αποφασίζουν να αλλάξουν.

Αναλυτικά το κείμενο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου:

«ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ;

Οι περισσότεροι γονείς, όταν εγγράφουν το παιδί τους σε έναν αθλητικό σύλλογο και κυρίως όταν συναινούν στην έκδοση αγωνιστικού δελτίου στον ίδιο σύλλογο, αγνοούν την δεσμευτικότητα αυτών των κινήσεων τους. Αυτήν την αντιλαμβάνονται μονό όταν οι το ίδιο το παιδί εκδηλώσει την πρόθεση να μετακινηθεί σε άλλο σωματείο της αρέσκειας του. Τότε για πρώτη φόρα αντιλαμβάνονται ότι αυτό που θεωρούσαν αυτονόητο δηλ. η ελευθερία της επιλογής ομάδας, μονό αυτονόητο δεν είναι και ότι το παιδί τους δεσμεύεται από την ομάδα στην όποια «έβγαλε» για πρώτη φορά δελτίο. Χρειάζεται λοιπόν η συναίνεση του προηγούμενου σωματείου για μπορέσει το παιδί να μεταγραφεί σε άλλο. Συχνά αυτή η συναίνεση δεν είναι δεδομένη και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν δίνεται ποτέ από τα σωματεία ή δίνεται κατόπιν οικονομικών ανταλλαγμάτων που συχνά απαιτούνται. Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικής κατάστασης που περιγράφω είναι είτε τα παιδιά να παραμένουν σε ένα σωματείο που δεν τα εκφράζει είτε ακόμα χειρότερα να διακόπτουν την άθληση. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις οι συνέπειες για ένα ανήλικο αγόρι ή κορίτσι, είναι σημαντικότατες αφού αναγκάζεται είτε να κάνει κάτι με τρόπο που δεν το ικανοποιεί είτε να σταματήσει χωρίς τη θέληση του να κάνει αυτό που αγαπάει.

Το ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ (Α.Σ.Ε.Α.Δ) σύμφωνα με την πάγια νομολογία του, δικαιώνει τους ανήλικους αθλητές που προσφεύγουν σε αυτό με αίτημα την αποδέσμευση τους από την προηγούμενη ομάδα τους. Σύμφωνα με το σκεπτικό του Συμβουλίου έχει γίνει αποδεκτό πως αποφάσεις που δυσχεραίνουν την εξυπηρέτηση αναγκών προστατευομένων από το Σύνταγμα όπως είναι τα άρθρα 5 παρ. 1 και 16 παρ. 9, τα οποία προστατεύουν το δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και συμμετοχής στον αθλητισμό, είναι αντισυνταγματικές, δεν εξυπηρετούν το συμφέρον του αθλητή και του αθλητισμού και ούτε προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον.

Πως όμως φτάνει κανείς ενώπιον του ΑΣΕΑΔ;

Σύμφωνα με την φετινή εγκύκλιο μεταγραφών της Ομοσπονδίας ,αιτήσεις μεταγραφών αθλητών άνευ συγκατάθεσης Σωματείου πρέπει να υποβάλλονται αυστηρά στο διάστημα μεταξύ 15-25 Ιουνίου 2019. Σε αυτό το διάστημα ο αθλητής πρέπει να εχει βρει την ομάδα στην οποία θέλει μετακινηθεί και να υποβάλει αίτημα μεταγραφής για «σπουδαίους λόγους». Δηλαδή ένα έντυπο μεταγραφής, υπογεγραμμένο από τους γονείς, συνοδευόμενο από ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναφέρονται οι «σπουδαίοι λόγοι» για τους οποίους επιθυμεί ο αθλητής να αλλάξει ομάδα. Μετά την παρέλευση της καταληκτικής ημερομηνίας και συνήθως εντός του μήνα Ιουλίου, η Επιτροπή Μεταγραφών της Ομοσπονδίας καλεί τους γονείς του αθλητή και το πρώην σωματείο, σε μια προσπάθεια επίτευξης μιας συμβιβαστικής λύσης. Στην περίπτωση που αυτή δεν βρεθεί, η Ομοσπονδία απορρίπτει το αίτημα μεταγραφής με συνέπεια ο αθλητής να παραμένει αναγκαστικά στην παλιά ομάδα του. Εντός προθεσμίας 8 ημερών από την έκδοση της προηγούμενης απόφασης, οι γονείς του αθλητή μέσω δικηγόρου, μπορούν να ασκήσουν προσφυγή στο ΑΣΕΑΔ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης αυτής και την αποδέσμευση του αθλητή. Οι προσφυγές αυτές, ιδίως για τους ανηλίκους, γίνονται δεκτές στην συντριπτική τους πλειοψηφία και ο αθλητής, με απόφαση του Συμβουλίου, μεταγράφεται στην ομάδα της επιλογής του.

Αυτό που προέχει σε όλη αυτή τη διαδικασία που περιέγραψα είναι να τηρηθούν με ευλάβεια οι προθεσμίες που αναφέρονται. Εφόσον γίνει αυτό, τότε τα αποτελέσματα θα είναι θετικά. Τόσο οι γονείς όσο και ο αθλητής θα βιώσουν την δικαίωση για κάτι που ενώ θεωρούσαν αυτονόητο κατέληξαν να το διεκδικούν δικαστικά.

Η παραπάνω διαδικασία ισχύει και για άλλα αθλήματα πχ volley κ.α, με διαφοροποιήσεις που σχετίζονται με τον κανονισμό της κάθε Ομοσπονδίας».