Θέαμα, αναβάθμιση ή υποβάθμιση τελικά ; Έχουμε άραγε το πρωτάθλημα που μας αξίζει ;
Πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε η πρεμιέρα στο πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας, η οποία είχε ουσιαστικά τα πάντα, αρκετά καλό θέαμα, πολλά τέρματα, χαμένα πέναλτι, αρκετό κόσμο στα γήπεδα και το σημαντικότερο χωρίς «γκρίνια» για διαιτητικές αποφάσεις.
Μια αγωνιστική η οποία είχε τέσσερα μεγάλα σκορ, που πολλές φορές δεν τα βλέπεις ούτε σε ολόκληρο πρωτάθλημα. Μια «εφτάρα», τρείς «εξάρες» και μεγάλα σκορ και στα υπόλοιπα παιχνίδια, θα μπορούσαν με μια πρώτη ματιά να δείξουν ότι θα έχουμε ένα εντυπωσιακό και ποιοτικό πρωτάθλημα. Θα είναι έτσι όμως και στην συνέχεια ή τα αποτελέσματα της πρεμιέρας θα πρέπει να μας προβληματίσουν για την διαφορά δυναμικότητας μεταξύ ομάδων ;
Μήπως η συνέχεια θα παρουσιάσει αγώνες οι οποίοι επί της ουσίας θα έχουν κριθεί πριν καν ξεκινήσουν ; Γιατί είναι ολοφάνερο ότι υπάρχει πρωτάθλημα τριών ταχυτήτων, 3-4 ομάδες που έχουν εκτοξεύσει στα ύψη τα μπάτζετ και την ποιότητα τους, αρκετές ομάδες στην 2η κατηγορία που είναι ικανές να κάνουν την ζημιά και κάποιες οι οποίες όπως φαίνεται θα έχουν να πάρουν ένα καλό αποτέλεσμα, μόνο με της ίδιας δυναμικότητας ομάδες με αυτές.
Είναι όντως αυτή μια Α’ Κατηγορία που ονειρευόμαστε ή απλά θα περιμένουμε τους αγώνες των play-off για να δούμε πραγματικά αμφίρροπα παιχνίδια που θα κόβουν την ανάσα ; Και τελικά και η διαδικασία των μπαράζ, πόσο δίκαιη μπορεί να είναι, όταν μια ομάδα θα κληθεί να παίξει μια ολόκληρη χρονιά σε διάστημα μερικών εβδομάδων.
Όλα αυτά τα γράφουμε με την λογική ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αναθεωρηθεί η σκέψη των τελευταίων χρόνων για δύο ομίλους στην Α’ Κατηγορία και ίσως θα πρέπει να επιστρέψουμε σε έναν όμιλο, με 16 δυνατές ομάδες. Γιατί μια τέτοια κατηγορία είναι δεδομένο ότι θα έχει τις πιο δυνατές ομάδες της Αχαΐας. Αντίστοιχα να υπάρξουν τρείς όμιλοι με γεωγραφικά κριτήρια στην Β’ Κατηγορία, όπως παλιά (Αχαΐας, Πάτρας, Αιγίου) και τις εναπομείναντες ομάδες στην Γ’ Κατηγορία.
Και αν ο λόγος της διεξαγωγής των πρωταθλημάτων με την σημερινή μορφή, είναι οι χιλιομετρικές αποστάσεις και τα έξοδα των ομάδων, θεωρούμε ότι αυτά είναι λιγότερα από τα «οικονομικά μεγέθη» που ξοδεύουν κάποιες για μεταγραφές, εκτοξεύοντας στα ύψη τα μπάτζετ, κάτι το οποίο είναι δικαίωμα τους, αλλά συνάμα αναγκάζουν κάποιες άλλες ομάδες να μην μπορούν να ακολουθήσουν και να έχουν μοναδικό στόχο την παραμονή τους στην κατηγορία, η οποία και αυτή είναι δύσκολη.
Και κάπου εκεί χάνεται η ποιότητα, με εξαίρεση μερικά καλά παιχνίδια των δυνατών. Σκεφτείτε όμως αντίστοιχα να υπήρχαν 16 δυνατές ομάδες ; Κάθε αγωνιστική θα είχαμε 8 ντέρμπι.
Όλα τα παραπάνω είναι μερικές σκέψεις μας, οι οποίες πηγάζουν γενικά και από τα σχόλια που ακούμε από τον φίλαθλο κόσμο του ερασιτεχνικού, για την Α’ Κατηγορία των τελευταίων ετών. Και γενικά τα σχόλια δεν είναι καλά για την μορφή της Α’ Κατηγορίας.
Ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε ότι και οι ίδιοι οι παράγοντες των ομάδων θα πρέπει να έχουν την τελική απόφαση για το πως θα διεξαχθούν τα πρωταθλήματα, αφού αυτοί είναι που «ματώνουν» οικονομικά και κρατάνε ζωντανό το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Η συνέχεια του πρωταθλήματος θα μας δείξει αν τα παραπάνω έχουν δόση αλήθειας ή αν απλά βιαστήκαμε να κρίνουμε…..
