Νομίζω πως λένε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Όταν δεν ξεκινάς καλά, όχι ότι χάθηκε από την αρχή η χρονιά, αλλά όταν μένεις πίσω, κυνηγάς δεν είναι και ότι καλύτερο.
Είναι μια χρόνια πάλι παράξενη, δεν κύλησε ομαλά για την Παναχαϊκή.
Όλα αυτά, μάλλον, πρέπει να έχουν επηρεάσει την ομάδα. Ίσως μακροπρόθεσμα, ίσως μετά από μερικές αγωνιστικές έχουν επηρεάσει. Όταν δεν είσαι ήρεμος από την αρχή της χρονιάς κάποια στιγμή θα βγει.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο, πόσο μάλλον στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η ομάδα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι στα πρώτα ματς υπήρχε ένα ευνοϊκό πρόγραμμα και τα αποτελέσματα είναι αυτά που είναι.
Πολλές φορές το με ποιον παίζεις δεν λέει τα πάντα. Ενδεχομένως, στα πιο δύσκολα ματς του πρωταθλήματος που δεν θα υπάρχουν τόσες προσδοκίες , η ομάδα να δείξει καλύτερο πρόσωπο. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς πριν γίνουν τα ματς.
Όμως!
Μην ξεχνάμε πως τα δύο τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές αλλαγές στο ρόστερ και είναι μια… μεταβατική περίοδος.
Πολλοί νέοι παίκτες στην ομάδα σε ηλικία και όσο περνάει ο χρόνος πιστεύω όλο και περισσότερο, ότι το μέλλον ανήκει στην Παναχαϊκή και το εννοώ. Νομίζω ότι θα δικαιωθώ σε ένα-δυο χρόνια. Δεν πιστεύω ότι αυτή η ομάδα δεν θα πάει καλά, αν κάνει 3-4 προσθήκες και έρθουν και άλλα ταλαντούχα παιδιά. Έχει κάνει και καλά παιχνίδια φέτος η ομάδα. Μην τα μηδενίζουμε όλα. Αλλά στα περισσότερα, έχει απογοητευτική εικόνα.
Ωστόσο, ο κόσμος θέλει διακρίσεις και άνοδο και πρέπει και οι παίκτες να καταλάβουν τη πίεση και να την αντέξουν. Βρίσκονται σε μεγάλη ομάδα και έτσι είναι τα πράγματα.
Η πίεση είναι όπως την περίμενα. Τις ευθύνες που έχει ο καθένας πρέπει να τις αναλαμβάνει και να μην έχει το φόβο. Να δέχεται την πίεση. Στην Ελλάδα ζούμε, παίζουμε ποδόσφαιρο, ο κόσμος ασχολείται με αυτό και όταν δεν πας καλά λογικό είναι ο κόσμος να έχει απαιτήσεις.
Εννοείται κάποια πράγματα δεν πρέπει να ξεφεύγουν από τα όρια.
Σε αυτά τα δυο χρόνια, έχω παρατηρήσει ότι στην αρχή της χρονιάς χάνονται βαθμοί. Όχι ότι χάνουμε το πρωτάθλημα ή την άνοδο, από αυτό, αλλά μετά είναι κάπως πιο διαφορετικά. Τρόπος σκέψης και γενικότερα αλλάζουν όλα.
Για τους πιτσιρικάδες, εγώ συμφωνώ που παίρνουν ευκαιρίες.
Ειδικά τώρα!
Πολλοί Έλληνες παίκτες σαν ταλέντο και σαν αξία αν είχαν γεννηθεί σε άλλη χώρα να είχαν άλλη εξέλιξη και να έπαιζαν σε άλλο σύλλογο. Αλλά εδώ γεννήθηκαν…
Δεν ξέρω, ίσως ευθύνεται το επίπεδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Για παράδειγμα, κάποιος 17χρονος, όταν μπει να παίξει στο Αγγλικό πρωτάθλημα αυτόματα θα πάρει εμπειρίες περισσότερες και θα γίνει καλύτερος.
Νομίζω, ότι αν ένας νεαρός παίκτης, παίξει τέσσερα-πέντε παιχνίδια και βρει τον ρυθμό του μπορεί να δείξει τι αξίζει. Αν για παράδειγμα είσαι ένα μήνα εκτός για οποιοδήποτε λόγο και σου ζητήσουν να μπεις τότε και πάλι θα πρέπει να βρεις τον ρυθμό σου.
Μην κριτικάρουμε τον Μασούρα, αλλά τα νέα παιδιά που έχουν παίξει περισσότερα ματς και δεν βελτιώνονται.
Η Παναχαϊκή, οφείλει, να κοιτάξει την επόμενη μέρα, από τώρα!
Μην χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Θα εξαντλήσει, μεν, τα περιθώρια για την φετινή χρονιά και αν μπορεί κάτι να κάνει, ειδάλλως, να μπει στα play offs και να δοθούν ευκαιρίες σε νέα παιδιά. Τα οποία θα δεις αν σου κάνουν για τη νέα σεζόν. Αν δεν σου κάνουν, δεν υπάρχει λόγος να τα κρατάς στο ρόστερ.
Έπειτα, ψάχνεις από τώρα να δεις ποια κομμάτια σου ρόστερ σου, δεν … κολλάνε! Ξεκίνα από τώρα να εντοπίζεις ποδοσφαιριστές και να είσαι πιο μπροστά από όλους. Σε κάθε θέση, να έχεις 2-3 επιλογές και το καλοκαίρι, ανάλογα τα οικονομικά σου, θα κινηθείς ανάλογα.
Ψυχραιμία και υπομονή σε όλους.
Η Παναχαϊκή είναι μεγάλη ομάδα και θα βρει τον δρόμο της.
Αρκεί να έχεις τον σωστό χάρτη…
Ειδάλλως, θα περάσεις την Ομήρου Οδύσσεια…
Υ.Γ. Εννοείται, πως ο Γιώργος Μπάρλος θέλει στήριξη. Και χαίρομαι που κάποιες ιδέες που έδωσα υλοποιούνται. Να στηρίξουμε τις κάρτες φιλάθλων. Να δώσουμε στη διοίκηση μια βοήθεια. Καλή η κριτική, αλλά πρέπει να στηρίξουμε όλοι. Όσο μπορούν και οι ερασιτέχνες πρόεδροι με την αγορά μιας κάρτας, αλλά και απλοί φίλαθλοι της πόλης.
Nίκος Παπαστεφανάτος
