Για μια ακόμα σεζόν, ο Άρης Πατρών έφτασε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά τελικά δεν κατάφερε να κάνει πράξη ένα “όνειρο” 29 ολόκληρων χρόνων.
Και όμως, μπορεί οι “κόκκινοι” να μην κατάφεραν να πάρουν την νίκη σε ένα παιχνίδι που έκρινε το πρωτάθλημα, αλλά συνολικά σε όλη την διάρκεια της χρονιάς, κέρδισαν πολλά περισσότερα από έναν τίτλο. Τόσα πολλά που μπορούν να γίνουν “οδηγός” και για τα επόμενα χρόνια.
Μια ομάδα που έβγαλε “υγεία” εντός αγωνιστικού χώρου, που έφερε τον κόσμο της και πάλι στο γήπεδο των Προσφυγικών, που είχε μια οργάνωση που θα ζήλευαν ακόμα και ομάδες Εθνικών κατηγοριών και που γενικότερα έχει βάλει τις βάσεις κάποια στιγμή να φτάσει και πάλι στην πηγή και τελικά να καταφέρει να πιει και το πολυπόθητο νερό. Γιατί είναι “στατιστικό δεδομένο” ότι ο Άρης Πατρών αν συνεχίσει να έχει την ίδια λειτουργία, θα καταφέρει στα επόμενα χρόνια να φέρει τον τίτλο του πρωταθλητή στα Προσφυγικά.
Η απογοήτευση στις τάξεις της ομάδας είναι φυσιολογική, άπαντες όμως από τους ανθρώπους της μέχρι και τον κόσμο, θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο Άρης έχει “χτίσει” πολλά περισσότερα. Θα πρέπει και τα επόμενα χρόνια να είναι δίπλα σε αυτή την προσπάθεια. Χάθηκε ένας τίτλος, μια χρονιά, μια σημαντική προσπάθεια. Έχει “χτιστεί” όμως κάτι αξιόλογο, που επιβάλλεται να συνεχισθεί και να στηριχθεί.
