Επιμέλεια : Αποστόλης Νικολόπουλος – Κώστας Αγοράκης
Εκμεταλλεύομενοι την αγωνιστική απραξία λόγω των εορταστικών ημερών, αποφασίσαμε ως PatraGoal να κάνουμε μια όμορφη βόλτα στα ξεχασμένα γήπεδα της Αχαϊας, που εδώ και πολλά χρόνια μοιάζουν και στέκουν σαν “φαντάσματα”, περιμένοντας κάτι να τους δώσει και πάλι ποδοσφαιρική ζωή.
Η αλήθεια είναι ότι παρά το ηλιόλουστο της ημέρας, φτάνοντας στο καθένα ξεχωριστά, σκοτείνιαζε μέσα μας κάτι, συννέφιαζε ο εαυτός μας από θλίψη, για κάποιους αγωνιστικούς χώρους που έχουμε περάσει μερικά από τα πιο ωραία μας ποδοσφαιρικά χρόνια. Τέρματα σκουριασμένα και χωρίς δίχτυα, αποδυτήρια σπασμένα και εγκαταλλελειμένα, λες και από πάνω τους πέρασε ο φονικότερος σεισμός. Μερικά από αυτά χωρίς καν αποδυτήρια και τέρματα, δεν θύμιζαν σε τίποτα ότι κάποτε εκεί γινόντουσαν αγώνες. Κάποια σε καλύτερη κατάσταση, που με ένα μικρό ενδιαφέρον από κάποιους του χώρου, μπορούν να ζωντανέψουν ξανά.
Σε πολλά από αυτά, δεν υπάρχουν πλέον ούτε οι ομάδες που τα χρησιμοποιούσαν ως έδρα. Ένα ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο “γειτονιάς” που αργοσβήνει μέρα με την μέρα, με αποτέλεσμα τα παιδιά μας να μεγαλώνουν με άλλα ενδιαφέροντα, σίγουρα πιο βλαβερά για την υγεία τους.
Κάτω από αυτή την θλίψη που αντικρίσαμε στα περισσότερα από αυτά, βρήκαμε το θάρρος να τα φωτογραφίσουμε και να τα βιντεοσκοπήσουμε μέσα από το ολοκαίνουργιο Drone μας, έτσι ώστε να μοιραστούμε μαζί σας αυτό το συναίσθημα. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα γήπεδα “φαντάσματα” που ίσως τα επισκεφτούμε μια άλλη φορά, φτιάχνοντας ένα 2ο μέρος του αφιερώματος μας.
Δείτε λοιπόν στο βίντεο που ακολουθεί (βάλτε την ανάλυση σε 2Κ), εντυπωσιακές λήψεις πάνω από αυτά αλλά και εντυπωσιακές φωτογραφίες για το πως στέκουν σήμερα 14 από αυτά, γήπεδα από το Βουπράσιο μέχρι τον Ψαθόπυργο, σαν “σκιές στον χρόνο”.
Γήπεδο Σαγεϊκων
Το ιστορικό γήπεδο του πέντε φορές πρωταθλητή Αχαϊας Εθνικού Σαγεϊκων, αποτελούσε ένα γήπεδο στολίδι για την περιοχή, το οποίο φιλοξένησε αγώνες Γ’ Εθνικής κατηγορίας, με τον Εθνικό να γίνεται γνωστός σε όλες τις άκρες της Ελλάδας. Εδώ και μερικά χρόνια η ομάδα δεν υπάρχει, το γήπεδο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, εγκαταλελλειμένο στην μοίρα του και στους “γείτονες” του, αποτελώντας ακόμα και εστία μόλυνσης. Μόνο κρίμα και ντροπή για ένα από τα ομορφότερα γήπεδα που είχε η Δυτική Αχαϊα.
Γήπεδο Λεύκας
Το γήπεδο του Ηρακλή Λεύκας, ενός σωματείου από τα πιο οργανωμένα και καλύτερα της Πάτρας, εδώ και πολλά χρόνια παραμένει ανενεργό, όπως άλλωστε και η ομάδα που έχει πάνω από 15 χρόνια να αγωνιστεί στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της Αχαϊας. Το μόνο που θυμίζει γήπεδο είναι το ένα τέρμα που έχει μείνει προς την μεριά του μικρού δρόμου με τις ελιές, αλλά τουλάχιστον είναι πλέον περιφραγμένο και όχι “ξέφραγκο αμπέλι”.
Γήπεδο “Τιτάν” Αραχωβιτίκων
Ένα γήπεδο που πολλοί ίσως να μην το γνωρίζουν. Ένα μικρό “στολίδι” ανάμεσα στα δέντρα του εργοστασίου του Τιτάν στο Δρέπανο, όπου για κάποια χρόνια γινόντουσαν αγώνες του ερασιτεχνικού και το χρησιμοποιούσε σαν έδρα η Αναγέννηση Ψαθοπύργου. Μιλάμε για τουλάχιστον μια εικοσαετία και βάλε πίσω στον χρόνο. Και όμως, το γήπεδο παραμένει εκεί, είναι περιφραγμένο με αρκετό χορταράκι, σε ένα μαγευτικό μέρος. Ίσως να χρησιμοποιείται από τους εργαζομένους του “Τιτάν” για να ξεσκάνε με λίγη μπαλίτσα. Πανέμορφο έστω και σε αυτή την κατάσταση.
Γήπεδο Βουπρασίου
Στα όρια του Νομού Αχαϊας με αυτόν της Ηλείας, υπάρχει το γήπεδο του Βουπρασίου, το οποίο εδώ και χρόνια έχει και αυτό ερημώσει, αφού η ομάδα του χωριού δεν υπάρχει πλέον. Ένα γήπεδο που για ένα διάστημα το χρησιμοποιούσε και ως έδρα ο Ατρόμητος Λάππα, ενώ πολλές φορές εξυπηρέτησε και την ομάδα της Παναχαϊκής για προπονήσεις, αφού διέθετε εξαιρετικό χλοοτάπητα.
Γήπεδο Καμινίων
Θλίψη πραγματικά μας προκάλεσε η κατάσταση που βρίσκεται το γήπεδο των Καμινίων, το οποίο είναι εντελώς εγκαταλελλειμένο και δεν θυμίζει αυτό το όμορφο γήπεδο στο ύψος της πλαγιάς, δίπλα από την Εθνική Οδό Πατρών-Πύργου. Χορτάρια πάνω από ένα μέτρο, τα αποδυτήρια σε άθλια κατάσταση, σε ένα γήπεδο που είχε όλα τα φόντα να γίνει πολύ όμορφο λόγω της θέσης του αλλά και λόγω του μήκους του. Μαζί με αυτό, έχει πλέον σβήσει και η ομάδα, με την ελπίδα να επανέρθουν κάποια στιγμή παρέα και οι δύο.
Γήπεδο Ζαβλανίου
Ένα από τα ιστορικότερα γήπεδα της Πάτρας και της συνοικίας Ανθούπολης-Ζαβλανίου, στο οποίο έζησε μεγάλες στιγμές η τρομερή ομάδα του Ζαβλανίου που σάρωσε τα πρωταθλήματα στην Αχαϊα και συμμετείχε και στο πρωταθλήμα της Δ’ Εθνικής. Τίποτα πλέον δεν θυμίζει στο μέρος, ότι εκεί υπήρχε ένα από τα ιστορικότερα γήπεδα της περιοχής, που έζησε μεγάλους αγώνες. Μόνο το ένα τέρμα στέκει προς το μέρος των αποδυτηρίων, τα οποία ούτε και αυτά υπάρχουν.
Γήπεδο Ρωμανού “Μάκης Ηλιόπουλος”
Στους πρόποδες του Παναχαϊκού, στο χωριό Ρωμανός, υπάρχει αυτό το πανέμορφο μικρό γήπεδο της περιοχής, χτισμένο σε ένα πολύ όμορφο σημείο κάτω από το βουνό και δίπλα από την ρεματιά. Η έδρα της ομάδας του χωριού, το οποίο φέρει το όνομα του αδικοχαμένου νεαρού τερματοφύλακα της ομάδας Μάκη Ηλιόπουλου, που έφυγε τόσο πρόωρα από την ζωή το 1999. Ενός από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην θέση του τερματοφύλακα που έβγαλε ο Νομός Αχαϊας και που θα μπορούσε να παίξει πολύ ψηλά. Εδώ και μερικά χρόνια η ομάδα δεν υπάρχει, ενώ περισσότερα χρόνια και από αυτήν παραμένει ανενεργό το γήπεδο. Ακούστηκε ότι κάποια στιγμή θα έμπαινε συνθετικός χλοοτάπητας και θα έπαιρνε και πάλι ζωή. Μικρές βελτιώσεις χρειάζεται για να γίνει και πάλι γήπεδο που θα φιλοξενεί αγώνες.
Γήπεδο Ψαθόπυργου
Το γήπεδο Ψαθοπύργου αποτέλεσε την φυσική έδρα της Αναγέννησης Ψαθοπύργου, η οποία από φέτος αποχώρησε και αυτή από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Αχαϊας. Ένα γήπεδο με εξαιρετικά αποδυτήρια, ανενεργό πλέον για τουλάχιστον 15 χρόνια, αφέθηκε και αυτός εντελώς στην μοίρα του. Ούτε τα τέρματα δεν υπάρχουν να θυμίζουν ότι εκεί ήταν γήπεδο, ενώ και η περίφραξη του γηπέδου έχει εξαφανιστεί. Εξακολουθούν να είναι εκεί τα αποδυτήρια, που για την εποχή τους ήταν από τα καλύτερα του Νομού. Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι το γήπεδο θα φτιαχθεί, αλλά έμεινε και αυτό όπως τόσα άλλα σε αυτή την χώρα. Κρίμα για ένα γήπεδο που θα μπορούσε να είναι πανέμορφο.
Γήπεδο Λουσικών
Εδώ και πολλά χρόνια παραμένει ανενεργή στα ερασιτεχνικά δρώμενα η ομάδα της Νίκης Λουσικών, μαζί της και το γήπεδο που βρίσκεται μέσα στο χωριό της Δυτικής Αχαϊας. Ένα μικρό στολίδι της περιοχής, με αποδυτήρια αλλά και κερκίδες, στέκει και αυτό σαν “φάντασμα” περιμένοντας να αναστηθεί μια μέρα και να δώσει χαρά στους φίλους της ομάδας αλλά και της περιοχής.
Γήπεδο Δρεπάνου
Ένα ακόμα γήπεδο που αποτελεί θλίψη να μένει ανεκμετάλλευτο, σε ένα πολύ ωραίο σημείο στην περιοχή του Δρεπάνου, με καλά αποδυτήρια και αρκετό χώρο για στάθμευση. Εδώ και πολλά χρόνια δεν γίνονται εκεί αγώνες, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να αφήνεται και αυτό στην μοίρα των υπολοίπων, ενώ και η ΑΕ Δρεπάνου που είναι η φυσική της έδρα, εδώ και δύο χρόνια δεν συμμετέχει στα πρωταθλήματα.
Γήπεδο Καστριτσίου
Ανενεργό και χωρίς ζωή εδώ και αρκετά χρόνια και το γήπεδο Καστριτσίου, όπου χρησιμοποιούσαν ως έδρα το Άνω Καστρίτσι και η Φλόγα Κάτω Καστριτσίου. Το Άνω Καστρίτσι εδώ και 3 χρόνια αποσύρθηκε από τα πρωταθλήματα, ενώ η Φλόγα Κάτω Καστριτσίου συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Γ’ Κατηγορίας. Μακάρι κάποια στιγμή να μπορέσει και αυτό το γήπεδο να επανέλθει.
Γήπεδο Κρίνου
Σε σχετικά καλή κατάσταση το γήπεδο του Κρίνου, το οποίο αν υπάρχουν οι προυποθέσεις να τοποθετηθεί συνθετικός χλοοτάπητας, θα αποτελέσει μια πολύ ωραία έδρα για την ομάδα του χωριού. Τουλάχιστον το συγκεκριμένο γήπεδο που επισκεφθήκαμε δεν μας προκάλεσε θλίψη και μπορεί κάποια στιγμή να το δούμε να παίρνει και πάλι ποδοσφαιρική ζωή.
Γήπεδο Σουλίου
Ότι ισχύει για το γήπεδο του Κρίνου, αντικρίσαμε και στο Σούλι και στην φυσική έδρα του Παναχαϊκού. Με μικρές βελτιώσεις και συνθετικό χλοοτάπητα, μπορεί ο Παναχαϊκός να το εκμεταλλευτεί και το κάνει πολύ όμορφο. Δίπλα από το μεγάλο γήπεδο υπάρχει το γηπεδάκι μικρών διαστάσεων για τις ακαδημίες της ομάδας.
Γήπεδο Βασιλικού
Στον επαρχιακό δρόμο της 111, λίγο μετά την διασταύρωση Κουρλαμπά, υπάρχει το γήπεδο του Βασιλικού, λίγο έξω από το χωριό. Μέχρι και πέρσυ η ομάδα του χωριού συμμετείχε στα πρωταθλήματα της Αχαϊας, κάτι που δεν συμβαίνει και φέτος. Το γήπεδο πάντως παραμένει αρκετά χρόνια ανενεργό, πληρώνοντας και αυτό το γεγονός ότι είναι ξερό και χρειάζεται συνθετικό χλοοτάπητα. Μικρές βελτιώσεις μαζί με τον τάπητα, θα μπορούσαν να το κάνουν ένα μικρό στολίδι για την περιοχή.
