Σιγά σιγά ακούγονται κάποιες επιστροφές εθνικών πρωταθλημάτων και αυτά από μόνο του είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα. Βέβαια θα γίνουν κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Το σίγουρο είναι πως θα γίνουν για πολύ καιρό χωρίς την παρουσία κόσμου.
Πολλές λίγκες ανά τον κόσμο θέλουν να τελειώσει η σεζόν για να μη χαθούν και τα έσοδα των ομάδων ή καλύτερα για να μη χαθούν και άλλα έσοδα καθώς τα κέρδη από τα εισιτήρια σε προηγμένα κυρίως πρωταθλήματα είναι τεράστια.
Και εδώ γεννάται το ερώτημα αν αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα επαγγελματικές ομάδες, πως θα βρει η επόμενη μέρα τα ερασιτεχνικά σωματεία;
Γιατί και μια ομάδα τοπικού πρωταθλήματος έχει τα έξοδα της.
Πληρώνει κάποιους παίκτες, έξοδα μετακίνησης, γιατρό αγώνα, διαιτητές.
Πίσω από αυτές τις ομάδες υπάρχουν κάποιοι ρομαντικοί σχεδόν τρελοί παράγοντες, που βάζουν χρήματα από το υστέρημα τους, από τις επιχειρήσεις, το στερούν από την οικογένεια τους για να έχει λόγω ύπαρξης η ομάδα του χωριού, της γειτονιάς ή ένας σύλλογος που δημιουργήθηκε με αγάπη και όνειρα σε άλλες εποχές καλύτερα οικονομικές.
Και αυτοί οι παράγοντες λοιπόν, όπως και όλη η κοινωνία θα έχει οικονομική ζημιά με την κατάσταση που βιώνουμε.
Θα πρέπει λοιπόν να στηριχθούν οι ομάδες από τις τοπικές ενώσεις, από τους δήμους, αλλά και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές να βάλουν πλάτη, οι παίκτες να καταλάβουν πως χρήματα που υπήρχαν προ κορονοϊού θα αργήσουν να βρεθούν ξανά στο τοπικό ποδόσφαιρο και είναι μια καλή ευκαιρία να στηριχθούν και να πάρουν ευκαιρίες νέα παιδιά.
Όσον αφορά τα πρωταθλήματα η λύση είναι μία. Από την Γ΄ κατηγορία του ερασιτεχνικού μέχρι τη Α΄ Εθνική. Αναδιάρθρωση προς τα πάνω, για τις λιγότερες δυνατές αδικίες…
